Sluiten

Sterrenchef: Cuchara

Jan Tournier en de inspriratie van El Bulli

Jan Tournier en de inspriratie van El Bulli

Chef Jan Tournier is afkomstig uit een familie van zelfstandige ondernemers die zélf beslissen waar ze naartoe willen, uitproberen en dan kijken of het werkt. Maar in het geval van Jan wel met een mentor die elke chef volgens hem zou moeten hebben. Die combinatie, goed luisteren maar wel zélf bepalen, heeft hem twee sterren gebracht. Cees van Casteren MW sprak met hem.
TEKST CEES VAN CASTEREN MW / FOTO’S RAOUL LIMPENS

In het centrum van Lommel ligt het restaurant van chef Jan Tournier; het heet Cuchara, wat Spaans is voor lepel en verwijst naar het adres in de Lepelstraat. Door de hal treed je binnen in een huiskamerrestaurant met uitzicht op de binnenplaats. De wanden zijn antraciet, de vloer is van licht hout. De zetels en banken zijn relatief laag (vooral voor mensen zoals ik die wat langer zijn). Aan de wanden ‘zwart mos’, hetgeen een geluiddempende functie heeft en aan het plafond hangt speciaal voor de ruimte ontworpen verlichting die mij persoonlijk doet denken aan een wijnstok, maar bij anderen een associatie oproept van een gemberwortel, dinosauruspoot of simpelweg van een boomtak. Jan: “Omdat Lommel bekend staat vanwege haar glas, wilden we een speciale glazen lamp hebben. We hebben een tak omgezaagd en die daarna volledig in glas geblazen. Het is een blikvanger.”

“Iedereen verklaarde mij zot omdat ik het interieur zwart wou en de bank te laag zit, maar ik heb er ook twee prijzen mee gewonnen. Het is altijd jouw mening versus andere; maar je moet altijd naar jezelf luisteren en kijken of het werkt.”

Het thema van de lepel krijgt overigens meteen een vervolg als Jan uitlegt dat het koken hem met de paplepel is ingegoten. “Ik ben ermee opgevoed, ik ben opgegroeid met kalfzwezerikjes want er werd altijd goed gekookt in mijn familie; niet alleen had mijn oom een gastronomisch restaurant in Lommel, ook spraken de verhalen over mijn overgrootmoeder - die ik niet gekend heb - tot mijn verbeelding. Zij kookte namelijk gastronomisch voor de prins De Merode die in Westerloo woonde.”

Vanaf vijfjarige leeftijd wist ik dat ik kok wilde worden. “De lagere school heb ik doorgemaakt zoals een normaal persoon, en daarna ben ik naar de hotelschool gegaan in Geel. Je zou denken dat dit vanzelfsprekend was omdat ik als vijfjarige al wist dat ik kok wilde worden, maar eerlijk gezegd ging ik naar de koksschool omdat mijn vrienden ernaartoe gingen. Wel was het zo dat mijn oom nog steeds het restaurant had en ik daar al werkte en ben blijven werken.”

Het hele artikel lezen? Bestel hier Navenant editie 2 2024 voor €7,50.

Misschien vindt u dit ook interessant

Asperge met een twist

Asperge met een twist

Hoewel de meeste aspergeliefhebbers zweren bij de klassieke bereiding met ham, ei en boter, daagde Navenant drie chef-koks uit om met een aspergegerecht ‘maar dan net even anders’ te komen.

Lees meer
Montenegro

Montenegro

Het land van woeste berglandschappen en schilderachtige dorpen

Lees meer
Limburgse signatuur: Sober

Limburgse signatuur: Sober

Ze waren amper een jaar open en kwamen direct binnen met 13 punten op Gault&Millau. ‘Puur’ en ‘eerlijk’ komt niet alleen tot uiting op het bord.

Lees meer
Wij helpen u graag verder
Velden met een * zijn verplicht