Spanning alom. Nog niet gekwalificeerd, maar wel op weg. Of wel gekwalificeerd maar geduchte tegenstanders in het spel. Wereldranglijsten, prestatie-eisen, persoonlijke records. De druk ligt hoog om te mogen kwalificeren voor de Olympische Spelen in Parijs. In de vorige editie interviewden we ook drie Olympische sporters. Limburg huist echter nog meer grote talenten. In deze portretreeks zijn hardloper Mahadi Abdi Ali, polsstokhoogspringer Koen van der Wijst en roeister Lisa Scheenaard aan het woord.
Tekst: Chris Gijzen / Fotografie: Kevin Cordewener – Lars van Hoeven
Het hele artikel lezen? Bestel hier Navenant editie 2 2024 voor €7,50.
“Soms gaat het vanzelf, een soort flow”, omschrijft Koen van der Wijst zijn discipline. “Soms is het een gevecht en is het een mentale uitdaging”, legt hij anderzijds uit. Een soort van kunst, een ballet. Zo mooi en vloeiend mogelijk doch efficiënt, terwijl hij stilzitten moeilijk vindt. Niet één interesse, maar meerdere: kunst, sport, duurzaamheid. De weg naar Parijs? “Heel bevoorrecht.”
De eerste in deze portretreeks die al zeker is van een plek in Parijs – én al op de Spelen is geweest. In Tokio ’21 wist ze de bronzen medaille te veroveren, in Rio ’16 ging ze mee als reserve. Afgelopen april bemachtigde ze nog wereldbekergoud op de dubbeltwee in het Italiaanse Varese en samen met diezelfde roeipartner mag ze nu in juli aan de start in Parijs verschijnen. Voor Lisa Scheenaard (35) is dit helaas wel de laatste Olympische Spelen. Niet getreurd, wellicht ligt er een nieuwe carrière in het verschiet: Scheenaard is namelijk tevens drie keer Nederlands kampioen Tegenwindfietsen.
“Sorry, ik ben een beetje verkouden zoals je misschien hoort”, klinkt het aan de telefoon. Via WhatsApp-spraakoproep overigens. Het bereik van Nederland naar Windhoek is niet optimaal, dus bellen moet via internet. “Ik was afgelopen december ook in Namibië voor trainingskamp, maar nu is het iets koeler. De verkoudheid zal wel door de temperatuur en hoogte komen”, concludeert Mahadi (28). Zijn weg naar Parijs is een bijzondere, want Ali’s betaalde verlofuren van zijn dagelijkse baan waren in maart van dit jaar al op.
