Kunst maakt het leven waardevoller

Kunstgeschiedenis? Daar is geen droog brood mee te verdienen,’ zei zijn vader. In zijn lijfblad Elsevier had de Maasnielse zakenman gelezen over de belabberde beroepsperspectieven van deze studie. “Ik ben er dan ook flink tegenaan gegaan om aan te tonen dat je ook in de kunstwereld veel kunt bereiken en kreeg van huis uit alle support, ” zegt Edwin Becker glimlachend terwijl koffie wordt geserveerd in Grand Café Cerise van TheaterHotel de Oranjerie in Roermond. Een verlegen zonnetje licht het donderblauwe pak met grijze streepjes van de 60-jarige Becker op. Met zijn lange gestalte, grijzende haar en zwarte hoge sneakers is hij een opvallende verschijning in het nog wat slaperige Grand Café. Niet dat hij uit een milieu komt dat niks met kunst heeft. Integendeel. “Mijn opa, stichter van een van de grootste bakovenbedrijven van de Benelux, was een echte muziekman en ondersteunde veelvuldig de Philharmonie van Maasniel. Mijn vader, voorbestemd om het bedrijf over te nemen, raakte geboeid door beeldende kunst doordat hij in zijn diensttijd bevriend raakte met beeldhouwer Marcel Sprooten. In mijn jeugd gingen we vaak naar Marcel toe, in Maastricht en Aubel”, legt hij enthousiast uit. “Ik denk dat daar mede het zaadje geplant is voor mijn fascinatie voor beeldende kunst en architectuur”, voegt hij er nippend aan zijn koffie aan toe.

DROMERIG

Ook thuis, in Maasniel werden belangrijke ‘zaadjes’ geplant voor zijn latere intense belangstelling voor de Art Nouveau kunst uit het eind van de 19de en begin 20ste eeuw. “We hadden meubels van Josef Hoffmann, beroemd Weens Jugendstilontwerper. Prachtig vond ik deze Jugendstil ofwel Art Nouveau kunst, enerzijds het dromerige, erotiserende van schilders als Alma Tadema en Rossetti en anderzijds het strak geometrische en industriële van Hoffmann of Serrurier-Bovy.” Even heeft hij nog met de gedachte gespeeld om na zijn middelbare schooltijd op Broekhin naar het conservatorium te gaan. “Leo Sevriens uit Roermond was mijn gewaardeerde pianoleraar. Maar ik zag het niet zitten om als pianist rond te hobbelen van de ene zaal naar de andere.” De liefde voor de piano bleef. “In het Van Gogh Museum staat een vleugel, daar speel ik graag op, Gershwin vooral.”

Het hele artikel lezen? Bestel hier Navenant editie 1 voor €7,50.