Als ballen in de kerstboom

Het Zuid-Limburgse heuvelland heeft een enorme aantrekkingskracht, niet alleen door de prachtige heuvels, maar ook door de pittoreske dorpjes, de graften en de bonte koeien die in de weilanden grazen. Het is een landschap dat zich kenmerkt door kleinschaligheid, maar ook door het prachtige natuurschoon, zoals ook te zien is in het gehucht Lemiers, net ten noorden van het beroemde Vaals.
TEKST EN FOTO’S: HET LIMBURGS LANDSCHAP, HENK HEIJLIGERS

MARETAKKEN ALS KERSTBALLEN
Vanuit bijna elk gehucht in Zuid-Limburg vertrekken één of meerdere wandelroutes, gemarkeerd door gekleurde paaltjes. Wij kiezen voor de blauwe variant. Via een ‘laan’ met essen, de Schuurmolenweg, leidt de wandeling naar het dal van de Weijerhofbeek. Helaas heeft de essentaksterfte ook hier zijn tol geëist. De es, die behoort tot de familie van de olijfachtige, wordt de afgelopen tien jaar geteisterd door een vervelende schimmelziekte. Diverse bomen zijn aangetast en het is te verwachten dat een deel van de laanbomen in de komende jaren zal moeten worden gerooid. Dat is betreurenswaardig, maar soms is ingrijpen noodzakelijk.

Op deze zonnige najaarsdag genieten een stuk of drie 'alpenkoeien' van het nog frisse, groene gras. De toppen van een hoge populier, die met kop en schouders boven de rest van de begroeiing uitsteekt, zijn versierd met bolvormige maretakken. Alsof de kerst al gevierd kan worden. De populier lijkt weinig last te hebben van deze halfparasiet. Dit iconische beeld uit Zuid-Limburg is vaak ook te zien bij de hoogstamboomgaarden. Hoe dan ook, het is zeker een prachtig gezicht. De schrille roep van de ijsvogel, gevolgd door een vliegensvlugge blauwe flits, brengt me terug naar de werkelijkheid. Het is duidelijk dat er in het kleine waterstroompje ook nog wat te vissen valt.

PAALTJES EN KNOPEN
Onderweg vragen ouders met wat verveelde kinderen of er verderop ook nog een blauw paaltje staat. Ze zijn de route kwijt en voor de kinderen is de wandeling duidelijk een verplicht nummertje. Langs de route zien we ook rode paaltjes en zoals het symbool aangeeft, is deze route rolstoelvriendelijk. Tevens maakt dit deel uit van de 'GrensRouten' en loopt hier ook de Heuvelland fietsroute langs, tussen de fietsknooppunten 93 en 95. Een prachtige omgeving dus!

De gekleurde wandelpaaltjes zullen hier binnenkort echter tot het verleden behoren. Ze worden vervangen door eenzelfde knooppuntensysteem zoals dat ook voor de fiets wordt gebruikt.

ORDINAIRE GRASMAAIER
‘Pas op voor schrikdraad’, meldt het bord, en onthult dat hier ‘Schapen aan het werk’ zijn. Een honderdtal schapen van Schaapskooi Mergelland, aangevoerd door eentje met een belletje, is inderdaad druk in de weer en kijken niet op of om. Vooral de Suffolks trekken mijn aandacht met hun zwarte snuiten. Een aantal van hen maakt dankbaar gebruik van mijn fotomomentje en neemt terwijl ze mij stoïcijns aanstaren, een korte pauze. Door hun gegraas houden ze het snelgroeiende gras kort, waardoor er in het voorjaar weer ruimte komt voor bloemen om te bloeien. Een mooi gezicht, toch?

UITDAGING
Aan de overzijde van de doorgaande weg naar Vaals wordt mijn wandelroute geblokkeerd door de aanleg van een gasleiding. Toch weet ik via een omweg het beekdal te bereiken. In het talud ontdek ik een fraaie dassenpijp. Het snelstromende beekje is voor een fotograaf altijd een uitdaging, maar het blijkt daarvoor minder geschikt. Het grasland bij de beek is namelijk behoorlijk modderig en vooral erg drassig. Laat dit nu een les zijn voor mijn volgende wandeling.