Reigers en koeien in het veen

Verrekijker mee en de picknickmand op de fiets. Op veel parkeerplekken hangt een fietsknooppuntenkaart, maar die laten we vandaag links liggen. We fietsen vandaag langs een aantal Peelvennen tussen Weert en Heibloem. Op eigen houtje en dus zonder de bekende knooppunten, maar met als aanknopingspunten Roeventerpeel, Schoorkuilen, Kwegt, Sarsven, De Banen, De Zoom en de Grote Moost.

Kwegtweg
Als iets deze zomer kenmerkt, is het water. Waren de afgelopen jaren juist veel en veel te droog, dit jaar ‘klotst’ het water letterlijk tegen de venoevers omhoog. Zelfs in de normaal gesproken droge zomermaanden. Aan het eind van de Kwegtweg ligt een prachtig uitkijkplateau met zicht over dat vele water. Het is rustig, af en toe laat een dikke vis het water opspatten. Niet voor niets is de aalscholver hier kind aan huis, hij heeft zijn domicilie rechts van de uitkijkplek in de dode bomen. Ze hebben het loodje gelegd door de uitwerpselen van diezelfde aalscholver. Vreemd eigenlijk dat die aalscholvers geen goed verenkleed hebben om te vissen, in de dode takken zitten er altijd wel een paar met de vleugels open ‘te drogen’. Nog niet heel lang geleden liep de Kwegtweg hier rechtdoor, nu is het water en is het einde weg voor de Kwegtweg.

In love
Het nazomerse geel van het boerenwormkruid lacht ons aanlokkelijk toe. Van de deels groen gekleurde kameleonspin zou je toch mogen verwachten dat die volledig opgaat in het geel? Zo verrassen ze hun prooi.
In de struikjes is het een en al romantiek. Meneer Lantaarntje heeft het hof gemaakt aan mevrouw Lantaarntje en hartvormig bedrijven ze innig de liefde. Alhoewel, het mannetje heeft het vrouwtje in een soort houdgreep flink beetgepakt. Laten we de natuur maar niet te veel romantiseren, het is eten [of gegeten worden] en voortplanten, seks is hier te veel toegesneden op ons mensen. Mooi is het wel.

Reigers
Bij de Banen is het gekrijs van de reigers al van verre te horen. Op het eiland vinden ze een veilig onderkomen. Het is de broedplek van de lepelaar, en afgelopen jaren heeft de kolonie zich hier uitgebreid tot meer dan 30 nesten. Maar er is meer, de ‘gewone’ ooievaar, die tegenwoordig op veel plekken in Limburg aan het broeden is geslagen, maar ook de veel zeldzamere zwarte uitvoering is hier te vinden. Ook de grote en de kleine zilverreiger, en natuurlijk onze oude en vertrouwde blauwe reiger zijn hier bij de vele plassen te vinden op zoek naar kleine visjes. De verrekijker haalt ze hier lekker dichtbij.

Koeien
In de kolonie ook koereigers, tot voor kort alleen maar te vinden in zuidelijke en veel zonniger gelegen streken. Ongetwijfeld een soort die weet te profiteren van de klimaatopwarming en misschien hier ook wil gaan broeden. Slimme gasten overigens, ze vliegen uit de kolonie naar de in de rand gelegen koeienweides. Als de koeien rustig liggen te grazen, dan draaien ze zich resoluut om en keren terug naar de veilige kolonie. Zijn de koeien echter aan de wandel, dan lopen ze gezellig met ze mee. Met reden, door de lopende koeien worden allerlei insecten opgejaagd en dat is tafeltje dekje voor de koereiger. Neem vooral even de tijd om van al dat reigerspul te genieten. Niet meteen alledaags in ons Limburg.

Op het kale zand
Verreweg de mooiste plek om die goedgevulde picknickmand uit te pakken is Dagcamping de Houtsberg [tussen fietsknooppunt 3 en 6] bij Eind, ten zuiden van Nederweert. Er staan tafels, maar u kunt ook kiezen voor een kleedje op het zand. De kinderen vermaken zich bij de speeltuin en u hoeft alleen maar te genieten van al dat lekkers uit de picknickmand. Wat kan het leven toch eenvoudig en mooi tegelijk zijn.