Dijon de allerlekkerste stad van Frankrijk

De charmante verkoopster in de winkel van Edmond Fallot schiet in de lach als ze ziet dat bij mij acuut de tranen in de ogen springen. Niet van emotie of verdriet, maar omdat ik zojuist het houten proefstaafje iets te diep in de Moutarde de Dijon heb gedoopt en vervolgens achteloos helemaal in mijn mond stop. Ai, nog scherper dan scherp, het prikkelt intens mijn neus. Dijon is vanwege die mosterd wereldberoemd, en Edmond Fallot is sinds de oprichting in 1840 zo ongeveer de ongekroonde koning, wiens bedrijf volgens een geheim familierecept tot vandaag de dag mosterd produceert. In de fraaie en drukbezochte winkel mag je mosterd proeven zo veel je wil (www.fallot.com). Naar verluidt is de Britse koning Charles een enorme liefhebber van mosterd met cognac, die trouwens niet door Fallot maar door concurrent Pommery wordt gemaakt.

MOSTERD, CRÈME DE CASSIS ÉN WIJN
We hebben op onze eerste dag in Dijon besloten te beginnen met een stadswandeling. Gids Christelle belooft ons niet alleen over de rijke cultuur en historie van de stad te vertellen, maar ons ook te laten proeven van de drie ‘steunpilaren’ van de gastronomie van Dijon: mosterd, crème de cassis én natuurlijk wijn. Kijk, dat maakt zo’n wandeling natuurlijk meteen minder vermoeiend! We lopen over de in de vorm van een halve cirkel schitterend ontworpen Place de la Libération richting de volgende proeverij, te weten bij Les Clos Vivants. Eigenaar en maître caviste Adrien Tirelli verkoopt hier al 20 jaar een uitgekiend assortiment wijnen, champagnes, likeuren en ander vloeibaar lekkers. Elke dag kun je hier om 14 uur terecht voor een proeverij van likeur, om 16 uur gevolgd door chardonnay en om 17 uur pinot noir. Zo’n beroep lijkt ons wel wat, maar we beperken ons nu toch maar tot de likeur.

De start is een fluweelzachte Pêche de Vigne, door het huis Gilles Joannet gemaakt van perziken die in een wijngaard zijn gerijpt. De Framboise de Bourgogne die volgt, is wat frisser en heeft een langere afdronk. Met tot slot een subtiele Crème de Cassis, gemaakt van 100% zwarte bessen en met een kruidig accent, lopen we ietwat licht in het hoofd naar buiten (www.lesclosvivants.fr). Gids Christelle vervolgt de mooie wandeling, langs stokoude vakwerkhuizen en de indrukwekkende Notre Dame kerk. Overigens kun je deze fijne wandeling ook heel gemakkelijk zonder gids doen, namelijk door de bronzen driehoekjes in de bestrating met daarin een gegraveerd uiltje te volgen. Alvorens die route te gaan lopen moet je wel eerst even het kleine uiltje op de muur van de Notre Dame aanraken, want dat brengt volgens de inwoners geluk! Kennelijk heeft dat bij ons geholpen, want we sluiten de middag af met een kleine wijn-met-kaas proeverij bij La Source des Vins in de sfeervolle wijnkelder (www.lasourcedesvins.shop).

’s Avonds schuiven we aan bij restaurant Speakeasy nabij de markthal, een trendy naam die je op het verkeerde been zet want van binnen is het klassiek en warm ingericht met kroonluchters en veel rood pluche. Bij binnenkomst klinkt lekkere bigband swing en het geanimeerde geroezemoes van de bomvolle zaak brengt je meteen in de stemming voor een avondje uit. Het eten is er in een woord geweldig. Het voorgerecht, met een combinatie van slakken in een lichte mosterdsaus, ceviche van coquilles St. Jacques en een paar plakjes ganzenlever is een ware smaakexplosie! Eigenaar Jean-Charles Vernaud vertelt ons trots dat hij maar liefst zeven restaurants in Dijon heeft. We complimenteren hem met de hele goede prijs-kwaliteitverhouding bij Speakeasy.

Feest
De volgende ochtend is het vroeg opstaan, want we hebben ons voorgenomen de fameuze Halles de Dijon te bezoeken, de ‘buik’ van de stad. Binnen in deze in 1873 in Art Decostijl door Gustave Eiffel (bekend van de Eiffeltoren) ontworpen hal is het een waar feest voor je zintuigen. Vis, kaas, vlees, groenten, fruit, kruiden, wijn, brood, olijven, noem het op en ze verkopen het daar, alles kraakvers en in uitbundige hoeveelheden. We bestellen een café allongé bij de buvette in het midden van de hal en kijken onze ogen uit naar het kopende publiek (www.bourgondie-toerisme.com/sit/halles-de-dijon).  

Omdat het inmiddels is gaan regenen besluiten we om voor de lunch nog even de beroemde kruidkoek-bakkerij Mulot&Petitjean te bezoeken, waar al sinds 1796 pain d’épices wordt gebakken. Tijdens de interessante rondleiding, waarbij je door een glazen wand in de bakkerij kijkt, leer je alles over ontstaan en bakproces van deze kruidkoek op basis van meel, honing, suiker, sinaasappel gember, kaneel, kardemom en nog veel andere kruiden. De beroemde Nonnettes de Dijon, ronde met abrikozen- of zwarte bessenjam gevulde kruidkoekjes, worden onder meer naar Canada en Japan geëxporteerd (www.mulotpetitjean.com).

Erfgoed
In 2012 kreeg de Franse gastronomie de erkenning van Unesco als werelderfgoed. Dat leidde in Dijon tot het plan voor de bouw van de ‘Cité Internationale de la Gastronomie en du Vin’, een investering van maar liefst 250 miljoen euro. In 2022 was het zo ver en werd aan de rand van het centrum dit unieke ‘walhalla voor eten en drinken’ geopend. Het eerste jaar passeerden ruim 1 miljoen bezoekers de poorten. Hou je vast: vijf restaurants, drie exposities over (de cultuur van) de gastronomie, kookboekenwinkel, kookwinkels, state-of-art slagerij, viswinkel, kaaswinkel, bakkerij, rooftopbar, bioscoop, een geweldige wijnwinkel waar je (jawel!) niet minder dan 250 wijnen per glas kunt proeven en ga zo maar door. Je kunt bijvoorbeeld in de slagerij een mooie entrecote kopen en deze voor een klein bedrag door de kok in een van de restaurants naar je eigen wensen laten bereiden, en daar in ‘La Cave de la Cité’ een glas Marsannay bij bestellen, om maar iets te noemen. Een fles hiervan is niet voor iedereen weggelegd, maar een glas van deze gerenommeerde wijn te kunnen proeven is een stuk toegankelijker (www.citedelagastronomie-dijon.fr).

Onze laatste middag hebben we gereserveerd voor ‘Chemins de Bourgogne’, een sympathiek klein bedrijfje dat met een prachtig retro VW-busje gasten langs de beroemde ‘Route des Grands Crus’ in de directe omgeving van Dijon rijdt. Chauffeur en gids Alexandre vertelt onderweg in de wijngaarden allerlei interessante wetenswaardigheden over de wijnen uit de Bourgogne, de classificaties van de wijnen, de wijngaarden enzovoort. We horen namen die klinken als pure poëzie, zoals Clos Vougeot, Aloxe-Corton, Chambolle-Musigny, Romanée Conti, Gevrey-Chambertin. Bij wijnbouwer Gérard Quivy mogen we van een paar héle mooie glazen Gevrey-Chambertin proeven, een momentje van gelukzaligheid (www.chemins-de-bourgogne.com)!

Conclusie: Dijon (en omgeving) is, op net iets meer dan een halve dag rijden, een heerlijke bestemming voor een ‘ánders dan andere’ citytrip. Let wel op je lijn, want c’est délicieux!