Parcoursbouwer Louis Konickx

Door ‘t maedje op ‘t paerd oet ’t dörp raakte Louis Konickx als menneke al verknocht aan paarden. Jaren later is de Beeselse paardenparcoursbouwer er nog steeds niet over uit of dat door ’t meadje of door ’t paerd komt. Eén ding is zeker: het bracht hem in de betoverende wereld van de paardensport. Talloze keren reed hij de arena van de CHIO-Aachen binnen. In gedachten weliswaar, niet wetende dat hij ooit een van ’s werelds beste en bekendste parcoursbouwers zou worden. Tekst: Chris Gijzen / Foto’s: Bram Becks

Er zijn meerdere factoren die Louis naar de paardensport brachten - niet alleen ’t meadje op ’t paerd. De vader van Konickx was een bekende in de paardenwereld; hij was fotograaf en kunsthandelaar. Na een van zijn fotosessies werd hij door de voorzitter van de Limburgse Land- en Tuinbouwbond gevraagd om op kampioenschappen te fotograferen. “Ook was hij bevriend met Wiel Hendriks uit Graethem, een Olympisch ruiter die cross reed. Niet heel succesvol volgens mij, maar op de een of andere manier vond ik dat mooi.”

“Mijn ouders hebben vast veel zorgen over mij gehad. Ik had wel de hersens, maar niet de concentratie. Na de basisschool heb ik gymnasium gedaan, maar daar ben ik gedoubleerd. Ik zat met mijn hoofd ergens anders; bij de paarden. Mijn ouders hebben gezien dat de ruitersport hetgeen was wat mij trok. Voor hen was dat een soort angst, hetzelfde als je een zoon hebt die popmuzikant wilt worden. Wat als-ie nou niet genoeg talent heeft? Zij zeiden altijd: ‘leer mer en studeer mer, dan kèn se later ein paerd kaupe’.

Benieuwd naar het hele verhaal van ‘Wiek’? Lees dan Navenant uitgave 1 vanaf pagina 112