Algarve

We worden er zowaar een tikkeltje weemoedig van. De ontelbare Portugese emigranten die in de voorbije eeuwen hun vaderland verlieten om in met name Amerika een nieuw bestaan op te bouwen, kwamen op hun reis per schip zonder uitzondering langs de Cabo (kaap) de São Vicente, waar we nu staan. Op deze meest zuidwestelijke punt van Portugal én van het Europese continent staat een iconische vuurtoren, die het laatste was wat deze reizigers van hun vaderland zagen, op weg naar een verre onbekende nieuwe toekomst. Je kijkt hier tot aan de horizon over de staalblauwe Atlantische Oceaan en we genieten dan ook volop van dit magistrale uitzicht.

Als we even later in de haven van het nabij de kaap gelegen kustplaatsje Sagres zien dat je hier dolfijnen kunt gaan spotten, aarzelen we geen moment. Gelukkig zijn er nog plaatsen beschikbaar voor de boot die meteen na vertrek een paar kilometer weg van de kust vaart, op zoek naar ‘flippers’. De golfslag is best ruw, waardoor de boot telkens met een flinke klap op het water slaat. Net op het moment dat we beginnen te denken dat de dolfijnen vandaag alleen maar onder de oppervlakte blijven en ons daar stiekem uitlachen, zien we de eerste rugvinnen boven water komen en gaat de boot meteen stilliggen. Ademloos kijken we bijna een uur lang hoe deze prachtige dieren majestueus duiken en weer omhoogkomen. De grootste soort is ruim vier meter lang. In totaal spotten we minstens vijftig dolfijnen, wat een geweldige belevenis!

Daags tevoren heeft gids Francisco ons opgehaald van het vliegveld in Faro. De komende dagen zal hij ons onder meer meenemen op een schitterende wandelroute langs de zuidkust, de ‘Trail of the Seven Hanging Valleys’, en op een fietstocht langs onder meer de dorpen Almadena, Luz en Barão de San João, aan de befaamde ‘Rota Vicentina’ door het gelijknamige Nationaal Park. Met zijn bedrijf Algarvian Roots spant Francisco zich sinds enkele jaren in om het ecotoerisme naar de Algarve te bevorderen en toeristen te laten zien dat zijn regio véél meer heeft te bieden dan elke dag op het strand liggen. Een lovenswaardig streven en we zijn maar wát blij met zijn kundige en enthousiaste begeleiding, waardoor we op plekken komen die we anders niet hadden gevonden.

Vandaag gaan we echter eerst naar Francisco’s vader José António, die als pottenbakker in het sfeervolle dorpje Silves kleinschalige workshops geeft om mensen kennis te laten maken met dit oude ambacht. Als we Silves naderen zien we van een afstand al een imposant kasteel boven het dorp uitsteken. Het dorp staat ook bekend om de vele ooievaars die er nestelen.

Het pottenbakken (of beter gezegd het draaien) is een stuk moeilijker dan het lijkt, maar wat word je er héérlijk zen van als je met twee handen de lichtgekleurde zachte klei probeert te vormen! Gelukkig geeft José António tussendoor goede tips om mijn allereerste schaaltje mooi rond te laten worden. De middag vliegt voorbij en als we bij een afsluitend glas wijn onze eigen ‘kunstwerken’ bekijken, zijn we niet eens ontevreden! In het zeer authentieke restaurant Recanto dos Mouros sluiten we de eerste dag af. De bediening zet behalve het brood naar Portugees gebruik ook meteen schaaltjes met in olie ingelegde worteltjes, tonijnpaté, kaas en boter op tafel. Kijk, dan wordt je aperitief natuurlijk nóg lekkerder!

De volgende dag staan we vroeg op om de Percurso dos Sete Vales Suspensos te gaan lopen, zoals dit ronduit spectaculaire wandelpad langs de Atlantische Oceaan in het Portugees heet. We starten bij de vuurtoren nabij het dorp Carvoeiro, de Farol de Alfanzina. De uitzichten over de meest bizar gevormde rotskliffen, verborgen stranden en steeds weer de azuurblauwe zee zijn ronduit adembenemend en de camera maakt overuren. De kleur van de grillige karststeen rotsen varieert van terracotta tot beige en oranje, en na elke bocht van het wandelpad zie je in de diepte telkens weer nieuwe grotten die door de wilde branding van de zee in de rotsen zijn uitgeslepen. Niet zo vreemd dat dit een van de meest geliefde wandelpaden van Portugal is, wat een zeldzaam mooie trail lopen we vandaag! Echte wandelliefhebbers kunnen in deze regio trouwens sowieso hun hart ophalen, want elk jaar in november vindt in het dorp Barão de São João een driedaags wandelfestijn plaats, het Walk&Art Fest.

Wijn
Als we halverwege de middag moe maar voldaan de wandelschoenen losmaken stelt Francisco voor om net buiten Silves het bijna 300 jaar oude wijngoed Morgado do Quintã te gaan bezoeken, van de jonge wijnboer Filippe Vasconcelos. ‘Altijd goed tegen de dorst van het wandelen’, knipoogt hij lachend. Op het schitterend gelegen landgoed proeven we in de schaduw van een enorme olijfboom vier mooie wijnen, en wordt eens te meer duidelijk dat de Portugese wijnbouw tegenwoordig serieus meetelt als het gaat om de kwalitatief betere wijnen. Filippe maakt deze van drie inheemse soorten druiven, te weten de crato branco, de castelao en de negro mole. We zitten midden tussen de wijnranken in de gouden stralen van de ondergaande zon en genieten volop. Een rijkgevulde borrelplank maakt de beleving compleet. Echt alles Navenant hier!

Omdat je op het uitgebreide fietsroutenetwerk (totaal ruim 300 kilometer!) van de Rota Vicentina regelmatig heuvel op moet fietsen, heeft Francisco comfortabele e-bikes voor ons gereserveerd. De eigenaar van Bikeshop Musette blijkt Jerom Pannier te zijn, een sympathieke Vlaming uit Sint-Niklaas die twaalf jaar geleden hier in Almadena neerstreek en met de verhuur van fietsen begon. Hij biedt aan met ons mee te fietsen en daar maken we graag gebruik van. Jerom kent het hele routenetwerk hier als zijn broekzak en hij leidt ons enthousiast over de mooiste paadjes. Na afloop genieten we in het Bike Café van een zalige salade, met als grapje bij de koffie een versgebakken Luikse wafel.

Voor de laatste dag van ons verblijf aan de Algarve hebben we gepland om onder leiding van chefkok Doris Beicinho tijdens een kookworkshop in het oude centrum van Faro te leren hoe je de befaamde Portugese cataplana maakt. Deze traditionele stoofschotel wordt hetzij met vis en schaal- en schelpdieren gemaakt, hetzij met vlees, en voor de bereiding gebruik je een speciale schelpvormige koperen pan met een scharnierend deksel. Faro heeft een behoorlijk grote vismarkt, dus versere vis dan hier vind je niet! Het is een leuke, gezellige en bovenal smakelijke workshop. Als we na afloop onze zelfgemaakte cataplana buiten op het zonovergoten terras van restaurant Tertúlia Algarvia opeten, proosten we met een glas crato branco op de prachtige dagen die we in dit heerlijke stukje Portugal hebben gehad. Obrigado, dankjewel!